فیلم و سریال
15 فیلمی که نباید از دست بدهید! (منتخبی از سینمای ایران و جهان)
سینما دریچهای است به سوی جهانهای گوناگون، احساسات عمیق و تجربههای متفاوت. تماشای فیلمهای خوب میتواند دیدگاه ما را نسبت به زندگی تغییر دهد، ما را به چالش بکشد و لحظاتی فراموشنشدنی را برایمان رقم بزند. در این پست، 15 فیلم برگزیده از سینمای ایران و جهان را به شما معرفی میکنیم که دیدنشان را به شدت توصیه میکنیم.
- ✔
جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی):
یک درام خانوادگی و اجتماعی نفسگیر که به بررسی مسائل اخلاقی و حقوقی در جامعهی امروز ایران میپردازد. - ✔
فروشنده (اصغر فرهادی):
فیلمی دربارهی تاثیر یک اتفاق ناگوار بر زندگی یک زوج جوان و چالشهای پیش روی آنها. - ✔
درباره الی (اصغر فرهادی):
معمایی اجتماعی که در دل یک سفر دوستانه در شمال ایران شکل میگیرد و به تدریج رازهای پنهان را آشکار میکند. - ✔
هامون (داریوش مهرجویی):
فیلمی فلسفی و روانکاوانه دربارهی بحرانهای یک روشنفکر در زندگی شخصی و حرفهایاش. - ✔
اجاره نشینها (داریوش مهرجویی):
یک کمدی انتقادی با بازی درخشان بازیگران که به معضل مسکن و مشکلات زندگی آپارتماننشینی میپردازد. - ✔
The Shawshank Redemption (Frank Darabont):
یک درام انگیزشی و الهامبخش دربارهی امید، آزادی و رستگاری در شرایط سخت. - ✔
The Godfather (Francis Ford Coppola):
یک حماسهی جنایی دربارهی قدرت، خانواده و فساد در دنیای مافیا. - ✔
Pulp Fiction (Quentin Tarantino):
فیلمی نوآورانه و غیرخطی که با دیالوگهای هوشمندانه و صحنههای بهیادماندنی، ژانر جنایی را متحول کرد. - ✔
Forrest Gump (Robert Zemeckis):
یک درام کمدی-رمانتیک دوستداشتنی دربارهی زندگی یک مرد سادهدل که ناخواسته در رویدادهای مهم تاریخ آمریکا نقش ایفا میکند. - ✔
Parasite (Bong Joon-ho):
یک فیلم کمدی-تراژدی سیاه از سینمای کره جنوبی که به بررسی شکاف طبقاتی و نابرابریهای اجتماعی میپردازد. - ✔
Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore):
یک فیلم عاشقانه و نوستالژیک دربارهی عشق به سینما و خاطرات کودکی. - ✔
Amelie (Jean-Pierre Jeunet):
یک فیلم فرانسوی رمانتیک و فانتزی با فضایی دلنشین و شخصیتهای دوستداشتنی. - ✔
Seven Samurai (Akira Kurosawa):
یک فیلم حماسی و اکشن از سینمای ژاپن دربارهی هفت سامورایی که از یک روستا در برابر راهزنان دفاع میکنند. - ✔
12 Angry Men (Sidney Lumet):
یک درام دادگاهی هیجانانگیز که به بررسی شک و تردید و اهمیت تفکر انتقادی در سیستم قضایی میپردازد.
بعضی وقتا فکر می کنم فیلم ها فقط برای سرگرمی هستن ولی واقعیت اینه که خیلی بیشتر از یه تصویر متحرکه. فیلمایی که توی لیست گذاشتی هر کدوم دنیای خاص خودش رو داره و واقعا آدم رو به فکر می بره. من یه زمان فیلم جدایی نادر از سیمین رو دیدم و کلی با خودم کلنجار رفتم که اگه جای قهرمان فیلم بودم چه کار می کردم.
سینما یه جور تمرین زندگیه. بذار مثالی بزنم: من همیشه فکر می کردم فیلمای قدیمی مثل شاوشنک ریدمپشن حوصله سر برن ولی وقتی نشستم دیدم فهمیدم چرا تو همه لیست ها هست. بعضی فیلم ها رو نباید با پیش داوری دید. هر فیلمی برای دیده شدن ساخته شده و حق نداریم بدون دیدنش قضاوت کنیم.
یه اشتباهی که خیلی ها مرتکب میشن اینه که فقط دنبال فیلم های جدید می گردن. فرقی نداره فیلم کی ساخته شده، مهم اینه که چی می خواد بگه. من خودم تا دیروز فیلم هفت سامورایی رو ندیده بودم ولی الان می فهمم چرا انقدر معروفه. بعضی داستان ها تو هر دوره ای تازه می مونن.
فیلم دیدن هم مثل کتاب خوندن یه جور مهارته. آدم باید یاد بگیره چطور فیلم ببینه. من قبلا سرسری فیلم می دیدم تا اینکه یک روز با ذهن باز درباره الی رو تماشا کردم و تازه فهمیدم چقدر جزئیات تو فیلم مهمه. حالا همیشه موقع فیلم دیدن یادداشت برمی دارم.
آخه بعضی ها فکر می کنن فقط فیلم های خارجی ارزش دیدن دارن ولی سینمای ایران واقعا گنجینهایه که نباید نادیده گرفت. من فیلم اجاره نشین ها رو با خانوادم دیدم و کلی خندیدیم ولی بعدش چند روز درمورد حرف هایی که زده بود فکر کردم. یعنی هم خنده دار بود هم عمیق. دیدن فیلمای خوب واقعا آدم رو عوض می کنه.